ضرورت گفتگو با نخبگان اصلاح‌طلب، نه برای «اسکات خصم» و نه حتی «اقناع»!

مدتی است به دلیل فعالیت در یک حوزه فرهنگی خاص به گفتگو و ارتباط با نخبگانی رهنمون شدم که غالبا اصلاح‌طلب هستند. در پی این گفتگوها، تصویر ذهنی‌ام از طرف مقابل فروریخت. هر دو طرف با تصویرهای ذهنی تخیلی از یکدیگر، درباره همدیگر قضاوت می‌کنند. نه ما می‌دانیم در ذهن آنها چه می‌گذرد و نه آنها از ذهن ما خبر دارند. از اصلی‌ترین دلایل شکل‌گیری دوقطبی در جامعه همین مسئله است.

حزب اللهی ها باید توبه کنند!

امروز در یکی از روزنامه ها گزارشی خواندم درباره دختران 13 -14 ساله ای که سر کلاس مدرسه خمارند! با یکی از آن «شیشه ای» ها که الان پاک شده مصاحبه کرده بود و دخترک می گفت از همان سالهای که در مدرسه ابتدایی بوده «علف» می زده! از او می پرسد وقتی خمار بودی از هم کلاسی هایت نمی ترسیدی که تو را لو بدهند؟ می گوید بابا همه از هم آتو داشتیم! یکی شیشه می زد، یکی علف می زد، یکی الکل می آورد مدرسه! توجه کردید، «همه» از هم آتو داشتند، دختران 13 – 14 ساله!

«ما» باید تغییر کنیم نه مردم!

این روزها درباره رویگردانی مردم از جریان حزب الله زیاد می شنویم. و طبق معمول این مردم اند که مقصرند نه حزب الله!
همه به این فکر افتاده اند که چرا مردم تغییر کرده اند؟ در حالی که همگی باید عمیقا بیندیشیم که ما چه تغییری کرده ایم! مگر ما همان آدم های اول انقلاب هستیم که از مردم توقع داریم دهه شصتی باقی بمانند؟!