«ما» باید تغییر کنیم نه مردم!

این روزها درباره رویگردانی مردم از جریان حزب الله زیاد می شنویم. و طبق معمول این مردم اند که مقصرند نه حزب الله!
همه به این فکر افتاده اند که چرا مردم تغییر کرده اند؟ در حالی که همگی باید عمیقا بیندیشیم که ما چه تغییری کرده ایم! مگر ما همان آدم های اول انقلاب هستیم که از مردم توقع داریم دهه شصتی باقی بمانند؟!

برخلاف تصور بعضی، مسئله اصلی این است که ما عوض شده ایم. سپاهی ما دیگر آن سپاهی اول انقلاب نیست که بخشی از حقوقش را اضافی می دانست و پس می داد. بسیجی ما دیگر آن معتمدِ امینِ محل نیست که با اخلاق و اخلاصش بر دلها حکومت می کرد.
ما دیگر آن کسانی نیستیم که برای انقلاب و مردم مال و جان خود را می داد، بلکه به افرادی تبدیل شده ایم که به نام انقلاب چیزی می گیریم! استخدام، وام، پارتی، رانت...
وقتی خودمان را تغییر دادیم و باز همان کسانی شدیم که شب از درد گرسنگی همشهری مان خواب را بر چشم حرام می کردیم، می توانیم توقع داشته باشیم که مردم به ما اقبال داشته باشند.
دیگر اصلا خود را جزیی از مردم نمی دانیم. برای خودمان محله های اختصاصی درست کردیم، مدرسه های خاص خودمان و حتی شبکه تلویزیونی خاص خود ساخته ایم! حزب الله هیچ چاره ای ندارد که به «متن مردم» بازگشته و از کلونی های اختصاصی خود خارج شود. حزب الله باید «جزیی» از مردم باشد.
وقتی فکر «درد» مردم بودیم نه «رای» آنها، رای مردم را هم خواهیم داشت.
وقتی به جای «سیاسی» بودن «مردمی» شدیم، مردم در سیاست هم تابع ما خواهند شد.
این روزها زیاد می شنویم که باید بیشتر کار کرد. اگر منظور از «کار» همان سیاسی بازی های منقطع از مطالبات مردم کوچه و بازار است، بدانید هرچه بیشتر کار کنید بیشتر منزوی خواهید شد!