- ۰ نظر
- ۲۷ مرداد ۹۸ ، ۱۱:۰۴
از میان همه سرزمین هایی که زیر چکمه این حضرات ( اروپاییان) تخت قاپو شدند، آفریقا پذیراتر بود و امیدبخش تر. و می دانید چرا؟ چون علاوه بر مواد خامی که داشت ( و فراوان: طلا، الماس، مس، عاج و خیلی مواد خام دیگر) بومیانش بر زمینه هیچ سنت شهرنشینی، یا دینی گسترده، قدم نمی زدند. هر قبیله ای برای خودش خدایی داشت و رئیسی و آدابی و زبانی. و چه پراکنده! و ناچار چه سلطه پذیر!...
اما ما شرقی های خاورمیانه، نه چنان پذیرا بودیم و نه چنین امیدبخش. چرا؟ اگر بخواهم خودمانی تر باشم، یعنی از «خودمانی تر» حرف بزنم، باید بپرسم چرا ما شرقی ها پذیرا نبودیم؟ می بینید که جواب در خود سوال مندرج است. چون در درون کلیت اسلامی خود، ظاهرا شیئی قابل مطالعه نبودیم. به همین علت بود که غرب در برخورد با ما، نه تنها با این کلیت اسلامی درافتاد( در مساله تشویق خون آلود تشیع در اوان صفویه – در اختلاف انداختن میان ما و عثمانی ها – در تشویق از بهائی گری در اواسط دوره قاجار – و دست آخر در مقابله با روحانیت شیعی در بلوای مشروطیت به بعد...) بلکه کوشید تا آن وحدت تجزیه شده از درون را که فقط در ظاهر کلیتی داشت، هرچه زودتر از هم بدرد. و ما را نیز همچون بومیان آفریقا، نخست بدل به ماده خام کند و پس از آن به آزمایشگاهمان ببرد. اینجوری بود که در فهرست همه دائره المعارف هایی که غربی ها نوشتند، مهمترینش «دائره المعارف اسلامی» است. ما خودمان هنوز در خوابیم.
ولی غربی مرا در این دائره المعارف پای آزمایشگاه برده است. آخر هند نیز جایی در حدود آفریقا بود. با آن «تبلبل اَلسُن» و پراکندگی نژادها و مذهب ها. آمریکای جنوبی هم که یکسره از دم شمشیر اسپانیایی ها مسیحی شد و اقیانوسیه هم که خود مجمع الجزایری بود، یعنی بهترین حوزه ایجاد اختلاف ها.
جلال آل احمد / غرب زدگی، ص 30 -33
منتشر شده در سایت اندیشکده تبیین
یکی از وجوهی که در مراسم اربعین قابل بررسی است، مساله ارتباطات با افراد سایر ملتها، مذاهب و ادیان دیگر است. این ارتباطات که میتوان آن را «ارتباطات اربعینی» نام نهاد، نیازمند هدفگزاری مناسبی در چارچوب رویکردهای کلان انقلاب اسلامی است. طبیعتا برخی الزامات و ملاحظات عملی در حوزههای رفتاری، رسانهای و... نیز در این ارتباطات باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین در این یادداشت سعی میشود در ابتدا مخاطب شناسی ایران در ارتباطات اربعینی و اولویت بندی ارتباط گیری مورد بحث قرار گیرد و در ادامه اهداف متصور از رویکرد تعاملی با هریک از این مخاطبین تبیین گردیده و در نهایت الزامات و ملاحظات در ارتباطگیری با هریک تشریح گردد.