::. فریاد .::

" در زمانه ای که فریاد است رسالت ، چه بیزار کننده اند کسانی که سکوت می کنند برای منفعت "

::. فریاد .::

" در زمانه ای که فریاد است رسالت ، چه بیزار کننده اند کسانی که سکوت می کنند برای منفعت "

::. فریاد .::

*** اللهم اجعلنا من المتمسکین بولایه علی ابن ابیطالب***
حامد رضایی هستم. کارشناسی علوم سیاسی را در دانشگاه تهران خواندم . برای ارشد به دانشکده علوم اجتماعی همان دانشگاه کوچ کرده و "دانش اجتماعی مسلمین" خواندم.

از میان کتابها
چه پراکنده! و ناچار چه سلطه پذیر!

از میان همه سرزمین هایی که زیر چکمه این حضرات ( اروپاییان) تخت قاپو شدند، آفریقا پذیراتر بود و امیدبخش تر. و می دانید چرا؟ چون علاوه بر مواد خامی که داشت ( و فراوان: طلا، الماس، مس، عاج و خیلی مواد خام دیگر) بومیانش بر زمینه هیچ سنت شهرنشینی، یا دینی گسترده، قدم نمی زدند. هر قبیله ای برای خودش خدایی داشت و رئیسی و آدابی و زبانی. و چه پراکنده! و ناچار چه سلطه پذیر!...
اما ما شرقی های خاورمیانه، نه چنان پذیرا بودیم و نه چنین امیدبخش. چرا؟ اگر بخواهم خودمانی تر باشم، یعنی از «خودمانی تر» حرف بزنم، باید بپرسم چرا ما شرقی ها پذیرا نبودیم؟ می بینید که جواب در خود سوال مندرج است. چون در درون کلیت اسلامی خود، ظاهرا شیئی قابل مطالعه نبودیم. به همین علت بود که غرب در برخورد با ما، نه تنها با این کلیت اسلامی درافتاد( در مساله تشویق خون آلود تشیع در اوان صفویه – در اختلاف انداختن میان ما و عثمانی ها – در تشویق از بهائی گری در اواسط دوره قاجار – و دست آخر در مقابله با روحانیت شیعی در بلوای مشروطیت به بعد...) بلکه کوشید تا آن وحدت تجزیه شده از درون را که فقط در ظاهر کلیتی داشت، هرچه زودتر از هم بدرد. و ما را نیز همچون بومیان آفریقا، نخست بدل به ماده خام کند و پس از آن به آزمایشگاهمان ببرد. اینجوری بود که در فهرست همه دائره المعارف هایی که غربی ها نوشتند، مهمترینش «دائره المعارف اسلامی» است. ما خودمان هنوز در خوابیم. 
ولی غربی مرا در این دائره المعارف پای آزمایشگاه برده است. آخر هند نیز جایی در حدود آفریقا بود. با آن «تبلبل اَلسُن» و پراکندگی نژادها و مذهب ها. آمریکای جنوبی هم که یکسره از دم شمشیر اسپانیایی ها مسیحی شد و اقیانوسیه هم که خود مجمع الجزایری بود، یعنی بهترین حوزه ایجاد اختلاف ها. 
جلال آل احمد / غرب زدگی، ص 30 -33

***بایگانی گردگیری کتابخونه***

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

کارخانه‌های ضدانقلاب‌سازی را تعطیل کنید!

يكشنبه, ۱۴ آبان ۱۳۹۶، ۰۵:۲۲ ق.ظ

جوانی مذهبی بود؛ هیئتی و طرفدار انقلاب. خانواده‌ای مذهبی و انقلابی داشت؛ از خانواده شهدا.

رفت سربازی و برگشت.

حالا شروع کرده به حرف‌های ضدانقلابی زدن. بی‌اعتمادی به نظام در عمق وجودش رخنه کرده. دیگر هیئت هم نمی‌رود. برخلاف سال‌های گذشته، پیاده‌روی اربعین هم نرفت. به جای کربلا، خودش را رسانده بود به پاسارگاد تا با «دین کوروش» بیعت کند! می‌گوید اسلام دین عرب‌هاست...

این یک داستان تخیلی نیست. کمی که به اطراف نگاه کنیم، در بین دوستان و آشنایان و اقوام، چنین سرنوشت‌هایی را می‌بینیم. اغراق نیست اگر بگوییم سالیانه، هزاران بار این قصه تلخ برای جوانان این مملکت تکرار می‌شود.

چه چیز سبب شده تا جمهوری اسلامی به این راحتی به سرمایه اجتماعی‌اش آتش بزند و جوانان را گروه گروه به دامان ضدانقلاب پرتاب کند؟! مگر دوسال در اختیار داشتن یک جوان در سیستم کنونی سربازی، چه آورده‌ای برای نظام دارد که به ضدانقلاب شدن‌ آن جوان می‌ارزد؟! مگر این «کارخانه ضدانقلاب‌سازی» چه سودی برای جمهوری اسلامی دارد که حاضر نیست از آن دست بکشد؟!

هیچ‌گاه پاسخی برای این سوالات نیافتم.

از این پرسش مهم می‌گذرم که اساسا به کدام مجوز شرعی، یک حکومت حق دارد که شهروندان‌اش را به صورت اجباری به خدمت خود دربیاورد؟ از رفتارهای تحقیرآمیز و غیرانسانی با سربازان هم گذر می‌کنم. فقط یک سوال دارم: هدف از سربازی چیست؟  

آن‌هایی که در پاسخ می‌گویند «تامین نیروی نظامی کافی برای کشور در صورت حمله خارجی»، احتمالا دارند شوخی می‌کنند!

انصافا کسی که یک‌سری آموزش نظامی ابتدایی دیده و دو ماه پس از سربازی همان آموزش‌های آماتوری را هم فراموش کرده، می‌تواند جلوی ارتش مجهز و مدرن آمریکا بایستد؟! یعنی واقعا ما برای مقابله با حمله آمریکا، روی قدرت نظامی کسی که مثلا 10 سال پیش چند بار میدان تیر رفته و چند بار اسلحه باز و بسته کرده و معلوم نیست که الان همان کارها را هم بلد باشد یا نه، حساب باز کرده‌ایم؟!

بعید می‌دانم مسئولین نظامی ما چنین ساده‌اندیشانه به مسائل نگاه کنند.

اصلا مگر در جنگ تحمیلی، نیروی سرباز بود که جنگ را جلو می‌برد؟! جنگ را بسیجی‌هایی جلو بردند که با اعتقاد و به عشق شهادت می‌جنگیدند. وقتی ما ظرفیت عظیمی چون بسیج داریم، چه نیازی است که به کسی به اجبار آموزش نظامی بدهیم و اجبارا او را وادار به دفاع از کشور کنیم؟! و اصلا مگر کسی که به زور وارد جنگ شود، می‌تواند نیروی نظامی قابل اتکایی باشد؟

تربیتِ اجباری نیروی نظامی، مناسب حکومت رضاشاه بود که بدنه مردمی نداشت، نه انقلاب اسلامی که صدها هزار جوان حاضرند مشتاقانه جان خود را برایش فدا کنند. وقتی چنین ظرفیت‌هایی داریم، چه دلیل عقلانی وجود دارد که به وسیله سربازی – این میراث شوم رژیم نحس پهلوی – آتش به خرمن سرمایه اجتماعی‌مان بزنیم؟

آیا نمی‌شود نیروهای داوطلب بسیجی را با آموزش‌هایی حرفه‌ای به نیروهایی قابل اتکا تبدیل کرد؟ اگر نظام واقعا دغدغه تربیت نیروی نظامی آماده را دارد، از حیف و میل‌های مالی‌اش کم کند و با استفاده از ظرفیت بسیج به تربیت سربازانی حرفه‌ای بپردازد که حقوق‌بگیر نظام هم باشند.

اما می‌دانم و می‌دانید که مسئله واقعا تربیت نیروی نظامی برای کشور نیست. مسئله این است که شما می‌توانید از سرباز به عنوان نیروی کار رایگان استفاده کنید و پول پای نیروی کادر ندهید!

حالا به سوال اصلی بازمی‌گردم: فارغ از مجوز شرعی داشتن یا نداشتن به استخدام درآوردن رایگان و اجباری یک فرد، آیا این مقدار صرفه‌جویی مالی به از بین بردن سرمایه اجتماعی انقلاب و ضدانقلاب کردن جوانان این مملکت می‌ارزد؟!

به خدا نمی‌ارزد!

مشتاقم دلایل کسانی را که معتقدند سیستم سربازی به نفع نظام و انقلاب اسلامی است بشنوم.

نظرات (۱)

4/1099---------یک خبر خوش برای تو دارم چون که بهترین فایل ها رو آماده کردیم
شنیدم دونبال فایلی بودی که پیدا نکردی
نگران نباش برو به وبسایت یکتا فایل پیدا می کنی
http://yektafile.ir
دانلود رایگان نرم افزار های کمیاب برای موبایل و کامپیوتر
دانلود رایگان فایل دانشگاهی و دانش آموزی
دانلود رایگان آموزش ها
توجه کن فقط به مدت یک هفته فایل ها رایگان هستند دیر نشده برو به وبسایت یکتا فایل
حتما این را بخوانید
سایت ها و وبلاک های ایرانی مطالبی که در سایت قرار می دهند یا کپی شده سایت های دیگه هستند یا اینکه جوک وچیستان قرار می دهند اگه می خواهید یک سایت متفاوت رو ببینید به وبسایت یکتا فایل بیایید تمامی فایل های یکتا فایل اختصاص یکتا فایل هستند
http://yektafile.ir
--------3/70384

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی